Στις δύσκολες μέρες που περνάμε, ανακαλύψτε έναν καινούργιο τρόπο να «πιάσετε την καλή». Αποκτήστε χιλιάδες φίλους, που θα πληρώνουν για να επικοινωνήσουν μαζί σας! Δεν είναι δύσκολο. Αρκεί να διαβάσετε προσεκτικά τις οδηγίες που ακολουθούν.
Πρόσφατα γνώρισα έναν νεαρό, επίδοξο συγγραφέα, που μου εξομολογήθηκε με αξιοζήλευτη ειλικρίνεια ότι δεν φιλοδοξούσε με το γράψιμο ν΄ ανακαλύψει τον εαυτό του, να εξερευνήσει κρυφές πτυχές της ύπαρξης, να κατακτήσει μια θέση στην ιστορία των ελληνικών γραμμάτων και άλλα τέτοια, αλλά, πολύ απλά, να βγάζει καλά λεφτά από τα βιβλία του. Με άλλα λόγια, να γίνει μπεστσελεράς. Μου ζήτησε, λοιπόν, συμβουλές για το πώς να το πετύχει. Του απάντησα ότι είμαι ακατάλληλος να τον συμβουλέψω, αφού εγώ, φευ, δεν είμαι μπεστσελεράς, προθυμοποιήθηκα όμως να τον συστήσω σε δυο-τρεις τέτοιους συγγραφείς, τους οποίους γνωρίζω προσωπικά. Απέκρουσε την πρότασή μου με δύο ατράνταχτα επιχειρήματα. Το πρώτο ήταν ότι ένας μετρ του είδους δεν θ΄ αποκάλυπτε τα μυστικά του σ΄ έναν υποψήφιο ανταγωνιστή- και ο ανταγωνισμός είναι ήδη πολύ σκληρός σ΄ αυτό το πεδίο. Το δεύτερο και ακόμα πιο ατράνταχτο επιχείρημα ήταν ότι οι άσοι του αθλήματος δεν θεωρούν (ή δεν θέλουν να θεωρούν οι άλλοι γι΄ αυτούς) ότι εφαρμόζουν συνταγές, αλλά ότι γράφουν αυθόρμητα, από βάθους καρδίας, επομένως ένα τέτοιο αίτημα είναι πολύ πιθανό ότι θα τους έθιγε και, φυσικά, θα έμενε πάλι ανικανοποίητο. ΄Ετσι, η συνάντησή μας έληξε άδοξα.
Όχι όμως κι εντελώς άγονα για μένα. Γιατί ο νεαρός με τον πρόωρο ρεαλισμό και τους γειωμένους οραματισμούς μ΄ έκανε να κάτσω και να σκεφτώ κάπως σοβαρότερα πάνω στις προϋποθέσεις ενός μπεστ σέλερ, συσχετίζοντας παρατηρήσεις μου πολλών ετών. Για να μην τα πολυλογώ, κατέληξα σε μια σειρά συμπεράσματα, που μου φαίνονται αρκετά σίγουρα ώστε να μπορώ να τα ονομάσω «κανόνες». Τους προτείνω εδώ στους ενδιαφερόμενους και πιο άξιους (δεν θα τολμούσα ποτέ να πω πιο πρόθυμους) από μένα να τους εφαρμόσουν.
1 Ο πιο αγαπημένος ήρωας ενός πιστού αναγνώστη μπεστ σέλερ είναι ο εαυτός του. Μελέτησε, λοιπόν, το προφίλ μερικών δειγμάτων αυτής της κατηγορίας (δεν είναι δύσκολο) και φρόντισε ώστε οι κεντρικοί χαρακτήρες των βιβλίων σου, που εννοείται ότι πρέπει να είναι θετικοί, να έχουν τα κύρια γνωρίσματά τους.
2 Μη λες ποτέ με λίγα λόγια αυτό που μπορείς να πεις με πολλά. Στην προκειμένη περίπτωση, τα πολλά λόγια δεν είναι φτώχεια, όπως θέλει η λαϊκή ρήση, αλλά πλούτος. Κυριολεκτικά!
3 Μη διεκδικείς την αμέριστη προσοχή του αναγνώστη σου. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν να κάνουν ένα σωρό άλλα πράγματα ενώ διαβάζουν. Γι΄ αυτό, να χρησιμοποιείς προτάσεις με όσο το δυνατόν απλούστερη σύνταξη και, προπαντός, να επαναλαμβάνεις συχνά τις βασικές πληροφορίες που δίνεις. Αν π.χ. το αγαπημένο ρόφημα του ήρωα ή της ηρωίδας σου είναι το τσάι βερίκοκο, πρέπει να το υπενθυμίζεις κάθε φορά που τον/την απασχολεί το συγκεκριμένο τερψιλαρύγγιο: «έπινε το αγαπημένο του/της τσάι βερίκοκο», «ετοιμάστηκε να πιει το αγαπημένο του/της τσάι βερίκοκο», «λαχταρούσε το αγαπημένο του/της τσάι βερίκοκο» κ.λπ.
4 Τα ουσιαστικά στο κείμενό σου πρέπει να συνοδεύονται όσο γίνεται συχνότερα, ει δυνατόν πάντοτε, από επίθετα. Τα επίθετα δεν είναι μόνο καλολογικά στοιχεία. Είναι απαραίτητα για τον προσανατολισμό του αναγνώστη. Αλλιώς πώς θα ξέρει, για παράδειγμα, αν ένας φόνος είναι στυγερός, μια βροχερή μέρα μελαγχολική, ένα χάδι τρυφερό ή αν το πρόσωπο που λέγαμε πριν βρίσκει το αγαπημένο του τσάι βερίκοκο θεσπέσιο;
5 Μην εξάπτεις τον αναγνώστη σου, ούτε δυσάρεστα αλλά ούτε και πολύ ευχάριστα. Να διατηρείς σε χαμηλή φωτιά το μείγμα των συναισθημάτων. Οι αναγνώστες των μπεστ σέλερ αναζητούν εκεί λεπτές συγκινήσεις, με την έννοια ότι θα μπορούν να τις ξεχνάνε εύκολα, για ν΄ αφοσιωθούν έπειτα απρόσκοπτα σε κάτι άλλο, ενδεχομένως ένα άλλο μπεστ σέλερ.
6 Οι χαρακτήρες σου πρέπει να έχουν σαφές και σταθερό ηθικό πρόσημο. Αν είναι καλοί, πρέπει να παραμένουν καλοί, ακόμα και αν σε μια στιγμή αδυναμίας κάνουν μια, ας πούμε, αταξία, για την οποία φυσικά θα μεταμελούνται και θα επανορθώνουν αργότερα. Αν είναι κακοί που παριστάνουν τους καλούς, πρέπει να δίνουν αμέσως στον αναγνώστη λαβή για υποψίες περί το ποιόν τους. Ν΄ αποφεύγεις περιπτώσεις φαινομενικά κακών που αποδεικνύονται τελικά καλοί: μπερδεύουν τον αναγνώστη.
7 Μπορεί οι αναγνώστες των μπεστ σέλερ να θέλουν να «ταξιδεύουν» με τέτοια μυθιστορήματα, αλλά οι ήρωές τους πρέπει να είναι κολλημένοι στον τόπο τους, ει δυνατόν στη γειτονιά τους. Επιτρέπονται σποραδικές εκδρομές σε κοντινά μέρη κι ένα (αλλά μόνον ένα) ταξίδι σε κάποιον δημοφιλή τουριστικό προορισμό, κατά προτίμηση την Κωνσταντινούπολη.
8 και τελευταίο (λόγω χώρου). Μη ξεχνάς ποτέ ότι το βασικό θέμα τέτοιων βιβλίων είναι η Αγάπη και ότι η Αγάπη πρέπει να θριαμβεύει στο τέλος. Η ευόδωση του αγώνα για την Αγάπη πρέπει να είναι το αποτέλεσμα μιας σειράς από τεχνικές, οι οποίες εκτίθενται έτσι ώστε ο αναγνώστης να μπορεί να τις αφομοιώσει εύκολα και να τις εφαρμόσει στη δική του ζωή. Αν παρ΄ ελπίδα δεν πετύχει το ποθούμενο, δεν χάθηκε ο κόσμος. Το επόμενο βιβλίο σου θα του προσφέρει την απαραίτητη επιμόρφωση.
Καλή επιτυχία και καλές πωλήσεις
Πηγή: Δημσθένης Κούτροβικ Τα Νέα 12/3/2011
Πρόσφατα γνώρισα έναν νεαρό, επίδοξο συγγραφέα, που μου εξομολογήθηκε με αξιοζήλευτη ειλικρίνεια ότι δεν φιλοδοξούσε με το γράψιμο ν΄ ανακαλύψει τον εαυτό του, να εξερευνήσει κρυφές πτυχές της ύπαρξης, να κατακτήσει μια θέση στην ιστορία των ελληνικών γραμμάτων και άλλα τέτοια, αλλά, πολύ απλά, να βγάζει καλά λεφτά από τα βιβλία του. Με άλλα λόγια, να γίνει μπεστσελεράς. Μου ζήτησε, λοιπόν, συμβουλές για το πώς να το πετύχει. Του απάντησα ότι είμαι ακατάλληλος να τον συμβουλέψω, αφού εγώ, φευ, δεν είμαι μπεστσελεράς, προθυμοποιήθηκα όμως να τον συστήσω σε δυο-τρεις τέτοιους συγγραφείς, τους οποίους γνωρίζω προσωπικά. Απέκρουσε την πρότασή μου με δύο ατράνταχτα επιχειρήματα. Το πρώτο ήταν ότι ένας μετρ του είδους δεν θ΄ αποκάλυπτε τα μυστικά του σ΄ έναν υποψήφιο ανταγωνιστή- και ο ανταγωνισμός είναι ήδη πολύ σκληρός σ΄ αυτό το πεδίο. Το δεύτερο και ακόμα πιο ατράνταχτο επιχείρημα ήταν ότι οι άσοι του αθλήματος δεν θεωρούν (ή δεν θέλουν να θεωρούν οι άλλοι γι΄ αυτούς) ότι εφαρμόζουν συνταγές, αλλά ότι γράφουν αυθόρμητα, από βάθους καρδίας, επομένως ένα τέτοιο αίτημα είναι πολύ πιθανό ότι θα τους έθιγε και, φυσικά, θα έμενε πάλι ανικανοποίητο. ΄Ετσι, η συνάντησή μας έληξε άδοξα.
Όχι όμως κι εντελώς άγονα για μένα. Γιατί ο νεαρός με τον πρόωρο ρεαλισμό και τους γειωμένους οραματισμούς μ΄ έκανε να κάτσω και να σκεφτώ κάπως σοβαρότερα πάνω στις προϋποθέσεις ενός μπεστ σέλερ, συσχετίζοντας παρατηρήσεις μου πολλών ετών. Για να μην τα πολυλογώ, κατέληξα σε μια σειρά συμπεράσματα, που μου φαίνονται αρκετά σίγουρα ώστε να μπορώ να τα ονομάσω «κανόνες». Τους προτείνω εδώ στους ενδιαφερόμενους και πιο άξιους (δεν θα τολμούσα ποτέ να πω πιο πρόθυμους) από μένα να τους εφαρμόσουν.
1 Ο πιο αγαπημένος ήρωας ενός πιστού αναγνώστη μπεστ σέλερ είναι ο εαυτός του. Μελέτησε, λοιπόν, το προφίλ μερικών δειγμάτων αυτής της κατηγορίας (δεν είναι δύσκολο) και φρόντισε ώστε οι κεντρικοί χαρακτήρες των βιβλίων σου, που εννοείται ότι πρέπει να είναι θετικοί, να έχουν τα κύρια γνωρίσματά τους.
2 Μη λες ποτέ με λίγα λόγια αυτό που μπορείς να πεις με πολλά. Στην προκειμένη περίπτωση, τα πολλά λόγια δεν είναι φτώχεια, όπως θέλει η λαϊκή ρήση, αλλά πλούτος. Κυριολεκτικά!
3 Μη διεκδικείς την αμέριστη προσοχή του αναγνώστη σου. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν να κάνουν ένα σωρό άλλα πράγματα ενώ διαβάζουν. Γι΄ αυτό, να χρησιμοποιείς προτάσεις με όσο το δυνατόν απλούστερη σύνταξη και, προπαντός, να επαναλαμβάνεις συχνά τις βασικές πληροφορίες που δίνεις. Αν π.χ. το αγαπημένο ρόφημα του ήρωα ή της ηρωίδας σου είναι το τσάι βερίκοκο, πρέπει να το υπενθυμίζεις κάθε φορά που τον/την απασχολεί το συγκεκριμένο τερψιλαρύγγιο: «έπινε το αγαπημένο του/της τσάι βερίκοκο», «ετοιμάστηκε να πιει το αγαπημένο του/της τσάι βερίκοκο», «λαχταρούσε το αγαπημένο του/της τσάι βερίκοκο» κ.λπ.
4 Τα ουσιαστικά στο κείμενό σου πρέπει να συνοδεύονται όσο γίνεται συχνότερα, ει δυνατόν πάντοτε, από επίθετα. Τα επίθετα δεν είναι μόνο καλολογικά στοιχεία. Είναι απαραίτητα για τον προσανατολισμό του αναγνώστη. Αλλιώς πώς θα ξέρει, για παράδειγμα, αν ένας φόνος είναι στυγερός, μια βροχερή μέρα μελαγχολική, ένα χάδι τρυφερό ή αν το πρόσωπο που λέγαμε πριν βρίσκει το αγαπημένο του τσάι βερίκοκο θεσπέσιο;
5 Μην εξάπτεις τον αναγνώστη σου, ούτε δυσάρεστα αλλά ούτε και πολύ ευχάριστα. Να διατηρείς σε χαμηλή φωτιά το μείγμα των συναισθημάτων. Οι αναγνώστες των μπεστ σέλερ αναζητούν εκεί λεπτές συγκινήσεις, με την έννοια ότι θα μπορούν να τις ξεχνάνε εύκολα, για ν΄ αφοσιωθούν έπειτα απρόσκοπτα σε κάτι άλλο, ενδεχομένως ένα άλλο μπεστ σέλερ.
6 Οι χαρακτήρες σου πρέπει να έχουν σαφές και σταθερό ηθικό πρόσημο. Αν είναι καλοί, πρέπει να παραμένουν καλοί, ακόμα και αν σε μια στιγμή αδυναμίας κάνουν μια, ας πούμε, αταξία, για την οποία φυσικά θα μεταμελούνται και θα επανορθώνουν αργότερα. Αν είναι κακοί που παριστάνουν τους καλούς, πρέπει να δίνουν αμέσως στον αναγνώστη λαβή για υποψίες περί το ποιόν τους. Ν΄ αποφεύγεις περιπτώσεις φαινομενικά κακών που αποδεικνύονται τελικά καλοί: μπερδεύουν τον αναγνώστη.
7 Μπορεί οι αναγνώστες των μπεστ σέλερ να θέλουν να «ταξιδεύουν» με τέτοια μυθιστορήματα, αλλά οι ήρωές τους πρέπει να είναι κολλημένοι στον τόπο τους, ει δυνατόν στη γειτονιά τους. Επιτρέπονται σποραδικές εκδρομές σε κοντινά μέρη κι ένα (αλλά μόνον ένα) ταξίδι σε κάποιον δημοφιλή τουριστικό προορισμό, κατά προτίμηση την Κωνσταντινούπολη.
8 και τελευταίο (λόγω χώρου). Μη ξεχνάς ποτέ ότι το βασικό θέμα τέτοιων βιβλίων είναι η Αγάπη και ότι η Αγάπη πρέπει να θριαμβεύει στο τέλος. Η ευόδωση του αγώνα για την Αγάπη πρέπει να είναι το αποτέλεσμα μιας σειράς από τεχνικές, οι οποίες εκτίθενται έτσι ώστε ο αναγνώστης να μπορεί να τις αφομοιώσει εύκολα και να τις εφαρμόσει στη δική του ζωή. Αν παρ΄ ελπίδα δεν πετύχει το ποθούμενο, δεν χάθηκε ο κόσμος. Το επόμενο βιβλίο σου θα του προσφέρει την απαραίτητη επιμόρφωση.
Καλή επιτυχία και καλές πωλήσεις
Πηγή: Δημσθένης Κούτροβικ Τα Νέα 12/3/2011
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ’ αρχάς όλοι σχεδόν ανεξαιρέτως όσοι υπήρξαν αναγνώστες βιβλίου έχουν πέσει στην «παγίδα» του μπεστ-σελλερ. Από τους πολλούς και διάφορους τέτοιους τύπους αναγνωστών και τους λόγους γι’ αυτό το φαινόμενο της ανάγνωσης του μπεστ-σέλλερ εντόπισα και αναφέρω μερικούς:
ΑπάντησηΔιαγραφή1ον: «Θέμα Κουλτούρας» - Στις πόλεις όπου η ανάγνωση βιβλίου δεν είναι συνυφασμένη από τους πολλούς με ψευδο-κουλτούρα, και όπου η ανάγνωση είναι όσο κοινότυπο είναι και για κάποιους άλλους η τηλεθέαση, πολλοί διαβάζουν ένα μπεστ-σέλλερ για να είναι ανά πάσα στιγμή ενημερωμένοι με αυτού του είδους τη λογοτεχνική επικαιρότητα. Τα μπεστ-σέλλερ αποτελούν πολλές φορές θέμα συζήτησης όσο και οι ειδήσεις στην εφημερίδα. Παραδείγματα αποτελούν τα βιβλία της σειράς Κωδικάς ΝταΒίντσι και Χάρι Πόττερ, «Ο Αλχημιστής», «Έρωτας στα Χρόνια της Χολέρας» κλπ.
2ον «Θέμα υπό-κουλτούρας!»: Σε άλλες χώρες/πόλεις η βιομηχανία του βιβλίου έχει υιοθετήσει όπως και αυτή της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου τη φιλοσοφία του «πιασάρικου». Το βιβλίο, όπως μία σαπουνόπερα, ή μια πανελ-ίστικη εκπομπή κους-κους ή ένα σκυλλοσουξεδάκι από νικητή ταλεντ-σόου σπρώχνονται χωρίς ντροπή στο λαρύγγι του «καταναλωτή» …μέχρι να το φάει και να του κάτσει στο στομάχι! Στο τέλος το συνηθίζει και του αρέσει, χάνοντας στην τελική κάθε μέτρο αξιολόγησης.
3ον «Η θεωρία του Δοκιμασμένου»: Για τον περιστασιακό αναγνώστη, (του τύπου «παραλίας» κλπ) που δεν θέλει να «χάσει την ώρα του» διαβάζοντας ότι να ‘ναι το μπεστ-σέλλερ είναι η καλύτερη λύση: η δοκιμασμένη.
4ον «Ο Πρωτάρης»: Ο πρωτάρης, αυτός που πιστεύει –αν και παράξενο, πιθανότερα από εμπειρίες αναγκαστικής ανάγνωσης που είχε στο σχολείο, αφού ακόμα πιο παράξενο θα ήταν να είναι από την προτροπή της οικογένειας- ότι η ανάγνωση είναι κάτι που θα του άρεσε σαν ασχολία, αλλά δε γνωρίζει που να απευθυνθεί. Σίγουρα γνωρίζει ακουστά συγγραφείς και τίτλους βιβλίων ως «κλασσικά αριστουργήματα», αλλά διστάζει να μπει απευθείας στην κατηγορία βαρέων-βαρών. Και πάλι το μπεστ-σελλερ έρχεται στη διάσωση! Σε αυτό το σημείο όμως θα πρέπει, για να λέμε και του στραβού το δίκαιο, ότι ένα ικανοποιητικό πιστεύω ποσοστό αυτού του είδους αναγνωστών συνεχίζει, εμβαθύνει και παίρνει τη σχέση του με το βιβλίο και την ανάγνωση και σε άλλα επίπεδα πέραν εκείνα του μπεστ-σελλερ.
Για τις πρώτες τρεις κατηγορίες η εμπειρία είναι πάντα σχεδόν χλιαρή με αραιές διακυμάνσεις στις λίγες εκείνες περιπτώσεις όπου το ταλέντο είναι αυτό που γίνεται μπεστ-σελλερ. Για τους υπόλοιπους (και ειδικά για τη συντριπτική πλειοψηφία της 2ης και 3ης κατηγορίας) οι προβλέψιμες φόρμουλες ικανοποίησης, με σταθερά συστατικά την ηθική του ήρωα (πάντοτε καθ’ εικόνα και ομοίωση ενός κοινωνικά αποδεχτού μοντέλου), την ερωτική και ψιλοπικάντικη σε σημείο άρλεκιν λίμπιντο του ήρωα, το καλό που πάντα θριαμβεύει με ένα ευτυχισμένο τέλος, και άλλα τέτοια είναι αρκετά για να είναι ο αναγνώστης-πελάτης ικανοποιημένος.
Συμπέρασμα: στην προκειμένη δε φταίει μόνο ο κλέφτης (επιτήδειος μπεστσελλερίστας) αλλά και ο νοικοκοίρης (…καταναλωτής;) !